Η κόκκινη αυτοκρατορία 23/3/2009 6:04:27 μμ
Σαν να ζούμε deja-vu εξελίχθηκε και το φετινό πρωτάθλημα. Οπως πέρυσι, όπως πρόπερσι και πάει λέγοντας... ο Ολυμπιακός είναι η ομάδα που στο τέλος πανηγυρίζει. Κατέκτησε ακόμα έναν τίτλο, φτάνοντας τους 5 διαδοχικούς, τους 12 τα τελευταία 13 χρόνια και συνολικά τους 37, όσους δεν έχουν οι υπόλοιπες ομάδες μαζί. Με αφορμή αυτό το γεγονός, κάνουμε μία αναδρομή στην πρόσφατη ιστορία, από την στιγμή δηλαδή που τα πέτρινα χρόνια μετατράπηκαν σε... σκόνη και η ομάδα του Πειραιά άρχισε να χτίζει την αυτοκρατορία της.
1996-97: το 1ο
Είναι η χρονιά που ο Ολυμπιακός ξεγράφει μονοκοντυλιά την 10χρονη ξηρασία από πρωταθλήματα και θέτει τις βάσεις για την έναρξη της απόλυτης κυριαρχίας του. Ο Κόκκαλης αποφάσισε να βάλει βαθειά το χέρι στην τσέπη, φέρνοντας στο Λιμάνι τον Ντούσαν Μπάγεβιτς αλλά και παίκτες που αποτέλεσαν τις κολώνες του στέρεου, όπως αποδείχθηκε, οικοδομήματος, όπως ο Τζόρτζεβιτς και ο Γιαννακόπουλος. Ο πρώτος αυτός τίτλος αμφισβητήθηκε πάρα πολύ για τα ευνοϊκά σφυρίγματα που έπαιρνε κατά καιρούς αλλά στο κρίσιμο παιχνίδι με την ΑΕΚ δύο αγωνιστικές πριν το τέλος νίκησε 2-0 και ο πρώτος τίτλος ήταν γεγονός.
1997-98: το 2ο
Ο Ολυμπιακός κατακτάει τον τίτλο, αφήνοντας τον Παναθηναϊκό στην δεύτερη θέση, με έναν βαθμό λιγότερο (86-85). Μπορεί να μην πραγματοποίησε αυτό που λέμε ιδανική αρχή αλλά χάρη σε ένα επιθετικό ντεμαράζ από την 21η μέχρι την 33η αγωνιστική (13 συνεχόμενες νίκες)... προσπερνάει τους αντιπάλους του και κόβει πρώτος το νήμα. Ανάμεσα σε αυτές τις 13 νίκες, συγκαταλέγεται και το διπλό που σημειώνει στο ΟΑΚΑ με 2-0 (29 αγωνιστική) επί του αιωνίου αντιπάλου. Ηταν η καλύτερη χρονιά του Ιλια Ιβιτς που σημείωσε 26 συνολικά γκολ.
1998-99: το 3ο
Από τα πιο εύκολα πρωταθλήματα των πειραιωτών. Ηταν η τρίτη χρονιά του Μπάγεβιτς και οι ερυθρόλευκου είχαν ασπαστεί απόλυτα την φιλοσοφία του σέρβου. Αποδίδοντας εξαιρετικό ποδόσφαιρο (σημείωσε συνολικά 82 γκολ), πετούσε από νίκη σε νίκη, αφήνοντας την ΑΕΚ δέκα βαθμούς πίσω του. Λίγο έλλειψε να φτάσει και στις 4 κορυφαίες ομάδες της Ευρώπης αλλά ένα γκολ του Κόντε λίγο πριν τη λήξη του στέρησε αυτήν την επιτυχία. Στα αξιοσημείωτα η εμφατική εκτός έδρας νίκη επί του Παναθηναϊκού με 4-2.
1999-00: το 4ο
Για ακόμα μία σεζόν, ο Κόκκαλης αποφασίζει να προκαλέσει πάταγο με τις μεταγραφές του καλοκαιριού, κάνοντας πράξη τις... επιθυμίες του και ντύνοντας στα ερυθρόλευκα Ζάχοβιτς και Ζιοβάνι. Ο σλοβένος όμως μόνο καλή σχέση δεν είχε με τον προπονητή του και στάθηκε αιτία να αποχωρήσει, με αποτέλεσμα να έρθει ο Μπιγκόν. Ο τίτλος θα κριθεί στο ντέρμπι με τον Παναθηναϊκό. Οι πράσινοι ελέω Λυμπερόπουλου παίρνουν το προβάδισμα αλλά πριν ακόμα κοπάσουν οι πανηγυρισμοί, ο Αλεξανδρής ισοφαρίζει σε 2-2 και κρατάει την διαφορά στους 3 βαθμούς. Λίγες αγωνιστικές αργότερα έρχεται και το χαστούκι της Παναχαϊκής στην Πάτρα, με αποτέλεσμα να βαφτεί κόκκινος ακόμα ένας τίτλος.
2000-01: το 5ο
Οι δώδεκα βαθμοί διαφοράς από τον δεύτερο Παναθηναϊκό δεν αφήνουν περιθώρια αμφισβήτησης και ο Ολυμπιακός πανηγυρίζει ένα άνετο πρωτάθλημα. Μεγάλος πρωταγωνιστής θα αναδειχθεί ο Αλέκος Αλεξανδρής, που με 20 τέρματα θα κερδίσει τον τίτλο του πρώτου σκόρερ και αξέχαστη θα μείνει η νίκη μέσα στην Τούμπα με 4-2.Σημαδιακή χρονιά για τον τότε αρχηγό, Κυριάκο Καραταϊδη, ο οποίος αφού έζησε τα πέτρινα χρόνια, πρόλαβε να κατακτήσει 5 διαδοχικά πρωταθλήματα και να βάλει τέλος στην καριέρα του, μετά από 14 χρόνια παρουσίας του στο Λιμάνι.
2001-02: το 6ο
Αμφίρροπο ως την τελευταία αγωνιστική, με Ολυμπιακό και ΑΕΚ να ισορροπούν σε τεντωμένο σχοινί και να λύνουν τις διαφορές τους στην προτελευταία στροφή. Οι ερυθρόλευκοι επικράτησαν στο μεταξύ τους ντέρμπι με 4-3, χάρη σε δύο τέρματα του Αλεξανδρή, παίρνοντας σημαντικό προβάδισμα. Το μόνο που έπρεπε να κάνουν ήταν να κερδίσουν στο άδειο από κόσμο Χαριλάου (κεκλεισμένων των θυρών), κάτι που κατάφεραν (χατ-τρικ ο Αλεξανδρής), κερδίζοντας τον έκτο διαδοχικό τίτλο στην ισοβαθμία.
2002-03: το 7ο
Κανένας δεν πρόκειται να ξεχάσει το ματς στην "κολασμένη" Ριζούπολη. Πραγματοποιήθηκε κάτω από εξαιρετικά δύσκολες συνθήκες για τους παίκτες του Παναθηναϊκού, οι οποίοι τελικά λύγισαν και έχασαν το πρωτάθλημα μέσα από τα χέρια τους. Οι πράσινοι έπαιζαν για τρία αποτελέσματα (νίκη, ισοπαλία, ήττα με 0-1) αλλά τα δύο γκολ του Γιαννακόπουλου και άλλο ένα του Ζιοβάνι έγειραν την πλάστιγγα τρος το κόκκινο, με αποτέλεσμα ο Ολυμπιακός να σπάσει τα ρεκόρ και να κάνει εφτά τα διαδοχικά του πρωταθλήματα.
2004-05: το 8ο
Το 8ο πρωτάθλημα συνδυάστηκε με την επιστροφή του Μπάγεβιτς, που είχε στην διάθεσή του δύο παίκτες παγκοσμίας κλάσης, τους Ριβάλντο και του Ζιοβάνι. Θα μπορούσαμε να πούμε ότι ο τίτλος αυτός δόθηκε δώρο από τους αντιπάλους του, αφού ο Ολυμπικός βρισκόταν στο κυνήγι τους και τους προσπέρασε την προτελευταία αγωνιστική. Ο Παναθηναϊκός του Μαλεζάνι αποτυγχάνει να κερδίσει σε δύο διαδοχικά παιχνίδια, η ΑΕΚ χάνει από τον Ιωνικό στο ΟΑΚΑ και η ομάδα του Πειραιά με γκολ - τίτλο του Ριβάλντο στο Καυτανζόγλειο, αφήνει τους δύο μεγάλους αντιπάλους του στα κρύα του λουτρού.
2005-06: το 9ο
Η τελική διαφορά των τριών βαθμών από Παναθηναϊκό και ΑΕΚ δεν αντικατοπτρίζει την γενικότερη εικόνα της αγωνιστικής σεζόν. Οι ερυθρόλευκοι ήταν ανώτεροι καθ' όλη τη διάρκεια της σεζόν, χτίζοντας βαθμολογική διαφορά που έφτασε και σε διψήφιο αριθμό. Πλησιάζοντας προς το τέλος, πήραν το πόδι τους από το γκάζι και ολοκλήρωσαν την σεζόν με δύο ήττες και μία ισοπαλία, αποτελέσματα που είχαν ως αποτέλεσμα να μειωθεί η διαφορά στους 3 βαθμούς. Τίτλος που οφείλεται κατά πολύ στον μεγάλο Ριβάλντο, που σκόραρε από δύο γκολ τόσο απέναντι στον αιώνιο όσο και απέναντι στην Ενωση.
2006-07: το 10ο
Λατινοαμερικάνικη σφραγίδα είχε η κούπα αυτής της σεζόν. Ο Ριβάλντο, στην τελευταία του χρονιά με την ερυθρόλευκη φανέλα και ο υπό την προστασία του, Καστίγιο, πέτυχαν 29 τέρματα μαζί, μοίρασαν ακόμα 13 ασίστ και οδήγησαν τον Ολυμπιακό σε ένα εύκολο πρωτάθλημα. Οι εννέα βαθμοί διαφοράς άλλωστε, αποδεικνύουν του λόγου το αληθές. Ο βραζιλιάνος όμως ποτέ δεν πανηγύρισε τον τίτλο, αφού λίγο πριν την φιέστα είχε ήδη κουνήσει μαντήλι, κάτι που θα έκανε λίγο καιρό αργότερα και ο μεξικάνος.
2007-08: το 11ο
Ο τελευταίος -πριν τον φετινό- τίτλος, επισκιάστηκε από την υπόθεση Βάλνερ, του παίκτη της Καλαμαριάς που αγωνίστηκε αντικανονικά στο παιχνίδι της Θεσσαλονίκης, στο οποίο οι πόντιοι κέρδισαν 1-0 με γκολ του αυστριακού στο 87`. Ο Ολυμπιακός έκανε προσφυγή, πήρε το παιχνίδι στα χαρτιά και παράλληλα το πρωτάθλημα. Ενα πρωτάθλημα που δεν θα πήγαινε στο Λιμάνι αν δεν υπήρχαν ο Ντάρκο Κοβάσεβιτς και ο Αντώνης Νικοπολίδης. Πολλοί έλεγαν ότι ο σέρβος ήρθε στην Ελλάδα για τα τελευταία του ένσημα, αλλά σεβόμενος τον εαυτό του και την καριέρα του, πέτυχε 17 γκολ και οδήγησε την ομάδα του σε ακόμα έναν τίτλο, σκοράροντας σε όλα τα κρίσιμα παιχνίδια. Παράλληλα, ο διεθνής πορτιέρο πραγματοποίησε φανταστικές εμφανίσεις κρατώντας σε πολλά παιχνίδια όρθιο τον Ολυμπιακό.
2008-09: To 12o
www.sport.gr
Φόρουμ
Αναζήτηση
Εγγραφή
Σύνδεση
