mpesmesa...και αν σου αρεσει μενεις...........


Εγγραφείτε στο φόρουμ, είναι εύκολο και γρήγορο

mpesmesa...και αν σου αρεσει μενεις...........
mpesmesa...και αν σου αρεσει μενεις...........
Θέλετε να αντιδράσετε στο μήνυμα; Φτιάξτε έναν λογαριασμό και συνδεθείτε για να συνεχίσετε.
mpesmesa...και αν σου αρεσει μενεις...........

Εδω δεν είμαστε πολλοί μα λίγοι μετρημενοι,κι όμορφη παρέα μας και σένα περιμένει.


Μη Συνδεδεμενος Παρακαλώ συνδεθείτε ή εγγραφείτε

Λεβεντογεννα ΗΠΕΙΡΟΣ ιστορια

3 απαντήσεις

Μετάβαση στη σελίδα : 1, 2  Επόμενο

Πήγαινε κάτω  Μήνυμα [Σελίδα 1 από 2]

SotKomninos

SotKomninos
Admin
Admin

Οταν εχεται χρονο στην διαθεση σας εχει πολα να μαθεται που δεν προκειτε να μαθεται στα σχολεια για οσους ειναι μαθητες φοιτητες

ΗΠΕΙΡΟΥ ΙΣΤΟΡΙΚΑ, Η άγνωστη πορειά μιάς ελληνικής πατρίδας
Λεβεντογεννα ΗΠΕΙΡΟΣ ιστορια Iiiiii10



Αλέξανδρος ο Μακεδών (μήπως και Απειρώτης; )
Η γενεολογία του εκ της μητρός Ολυμπιάδος


Το πλούσιο ιστορικό παρελθόν της Απείρου, καθ΄ημας Ηπείρου γνωστής, είναι κάτι που σκεπάζεται από χοντρό αδιαπέραστο από το φως της ανάδειξης πέπλο λήθης και αδιαφορίας.
Στην ουσία, με μερικές περιστασιακές αναφορές στα χρόνια του Πύρρου, στο Μαντείο (πρώτο των Πανελλήνων) της Δωδώνης, άντε και κάποιες αναφορές στο Δεσποτάτο της Ηπείρου και ίσως στους Σουλιώτες, τον Αλή Πασα, η αναφορά της Ηπείρου στην ιστορία μας, και εννοώ σε αυτή την οποία διδασκόμαστε (όπως γίνεται αυτό) στα σχολεία μας, αυτή την οποία προβάλουν τα ΜΜΕ (όταν ασχολούνται με τέτοια θέματα, και όχι με realities), είναι λοιπόν η αναφορά αυτή ΜΗΔΑΜΙΝΗ έως ΜΗΔΕΝΙΚΗ!

Ακόμα και στα σχολεία της ίδιας της Ηπείρου! Μα στο κάτω κάτω, αν η Ηπειρος έχει ένα πληθυσμό, αυτόν που έμεινε ακόμα εκεί σήμερα και συνεχίζει τον μόχθο τον αιώνιο, άλλοι τόσοι και πολλοί περισσότεροι ηπειρώτες ζουν στην Αθήνα, μα και στη Θεσσαλονίκη, Πάτρα, να μην αναφέρω άλλες πόλεις της χώρας, και φυσικά μην αναφερθώ στις εκατοντάδες χιλιάδες των μεταναστών...
Γιατί ΟΛΟΙ αυτοί να μην μαθαίνουν μέσα στην γενική ιστορία της πατρίδας και του έθνους μας, και την ιστορία του τόπου τους;

Και μαζί τους και όλων των άλλων περιφερειών την ιστορία! Η Ελλάδα δεν ήταν, ούτε είναι, μόνο η Αθήνα, η Σπάρτη, η Μακεδονία του Φιλίππου κλπ

ΟΛΟΙ οι τόποι μας, λεύτεροι και σκλαβωμένοι, έχουν πλούσια ιστορία. Και κακό να μην την μαθαίνουμε.

Ανακάλυψα στις περιπλανήσεις μου σε διαδικτυακά βιβλιοπωλεία ένα δίτομο βιβλίο σχετικό με την ιστορία της περιοχής όπου βρίσκεται η ιδιαίτερη πατρίδα της μάνας μου, και αγαπημένος μου τόπος, ειδικά στα παιδικά μου χρόνια, της περιοχής Λάκκας Πωγωνίου Ν.Ιωαννίνων, στην ουσία της νότιας περιφέρειας της επαρχίας Πωγωνίου. Στο οποίο Πωγώνι μάλλον εντάχθηκε μετά την απελευθέρωση, και παραπέρα στον Ν.Ιωαννίνων, ίσως επειδή το αρχαιόθεν κέντρο αναφοράς της περιοχής, το Αργυρόκαστρο, παρέμεινε σκλαβωμένο... Οχι ότι δεν έχει η Λάκκα ίδια ήθη και έθιμα και πολλά κοινά με το βορειο Πωγώνι, απλά ιστορικά είχε την δική του πάντοτε ιδιαιτερότητα.

Στο βιβλίο αυτό, ακόμα δεν το έχω τελειώσει, ανακάλυψα σιγά σιγά λεπτομέρειες της γενικότερης ιστορίας της Ηπείρου που δεν είχα δει άλλοτε.
Σε κάποια σημεία του βέβαια ο συγγραφέας, ως μη ιστορικός ο ίδιος (Κων.Δ.Παπανικολάου το όνομά του), υιοθετεί εξ ανάγκης πηγές που είχε στην διάθεσή του, και έτσι καταλήγει στην αναφορά των γνωστών περι ινδοευρωπαίων κλπ απόψεων, μόνο που αν κάποιος αφήσει στην άκρη αυτή του την ένσταση, άνετα μπορεί να διαβάσει πολλά ενδιαφέροντα γιά την ηπειρωτική ιστορία...

Εδώ, θα αναφερθώ στα ονόματα και σχετικά με τους διάφορους βασιλείς και ηγέτες των ηπειρωτών, αλλά όχι ΜΟΝΟ.....


=====================================================================================================

https://hellas.forumotion.net

SotKomninos

SotKomninos
Admin
Admin

ΗΠΕΙΡΟΥ ΙΣΤΟΡΙΚΑ

Αρχαϊκή Εποχή, Κλασσική Εποχή


Ας αναφερουμε απλά μερικά ονόματα των ηπειρώτικων φυλών, όπως τα δωρικά φύλα Μολοσσοί (οι άρχοντες), οι Ατιντάνες (σύμμαχοι και συμπολίτες των πρώτων, μάλλον κάτοικοι δε της περιοχής της Λάκκας και των προς το Αργυρόκαστρο περιοχών), οι Χάονες (που τα μέρη τους σήμερα είναι σκλαβωμένα), το αχαϊκό φύλο των Θεσπρωτών (απλώνονταν παλαιότερα σε περιοχές πολύ μεγαλύτερες της σημερινής Θεσπρωτίας), το φύλο των Φοινίκων... ΝΑΙ Φοίνικες, ΕΛΛΗΝΕΣ δε... Σήμερα στα μέρη τους υπάρχει ακόμα το λιμανάκι της Φοινίκης! Αυτοί, σε μεγάλο βαθμό μετανάστευσαν μαζί με Θεσπρωτούς προς Θεσσαλία, μα και προς νότια. Ενας παραπόταμος του Καλαμά (Θύαμις) ονομάζονταν δε Κάδμος!!! Αααα, οι περίφημοι ΕΠΤΑ ΕΠΙ ΘΗΒΑΣ Φοίνικες του Κάδμου, πόσο ασιάτες ήταν τελικά! χαχαχα ΑΛΛΑ ΠΟΙΟΣ ΞΕΡΕΙ ΙΣΤΟΡΙΑ;;; Αλλα ηπειρώτικα φύλα, οι Αθαμάνες, οι Κασσωπαίοι, οι Αμφιλόχιοι (αυτό με ευχαριστεί ιδιαίτερα, ως έχοντος καταγωγή από τον πατέρα του πατέρα μου από Αμφιλοχία. Πάντα μας θεωρούσα Ηπειρώτες και γενικά τους Αιτωλούς και Ακαρνάνες, ηπειρώτες, όπως ήταν ιστορικά, και όχι ρουμελιώτες!), Ακαρνάνες, Παραυαίοι...
Πρωτεύουσα των Μολοσσών έγινε κάποια στιγμή η Πασσαρώνα! Αγνωστο σε μένα όνομα, πριν λίγα χρόνια είδα μιά ποδοσφαιρική ομάδα με αυτό το όνομα, και είχα απορία!!! Και σκέψου άλλοι, που τα της ιστορίας ΔΕΝ τα αγκίζουν καν...
Από δίπλα σε αυτές τις φυλές, οι (βασικά Κορινθιακές) αποικίες Ελλήνων από τον νότο... Κέρκυρα, Αμβρακία (Αρτα), Επίδαμνος, Απολλωνία, Δυρράχιο (σκλαβωμένες σήμερα οι 3 τελευταίες).

Ο Ηρόδοτος λοιπόν αναφέρει ότι κάποτε ο τύρρανος της Σικυώνος (Κιάτο) Κλεισθένης προσκάλεσε υποψήφιους γαμβρούς γιά την όμορφη θυγατέρα του Αγαρίστη. Ο καλύτερος θα ήταν ο γαμβρός του... Τέτοια πράγματα οι αρχαίοι μας, δεν ψάχνανε τον πλούτο τον χρηματικό, αλλά τον πνευματικό και σωματικό... Ο καλύτερος εννοείται σε αγώνες. "Οστις Ελλήνων εαυτόν αξιοί Κλεισθένους γαμβρόν γενέσθαι, ηκείν εξηκοστήν ημέρην" ΝΑ ΕΡΘΕΙ ΣΕ ΕΞΗΝΤΑ ΗΜΕΡΕΣ! Και ανάμεσα στους υποψήφιους και ο Μολοσσός Αλκων... Να ένας πρώτος αρχων των ηπειρωτών. Εκτός και αν ήταν απλός πολίτης, διότι στους Ελληνες, είναι γνώρισμα η δυνατότητα (άλλοτε, όχι στην σημερινή Ελλάδα των τζακιών) οποιουδήποτε να διεκδικήσει οτιδήποτε, εφόσον είχε δυνάμεις.

Κατά τους περσικούς πολέμους μόνο η Αμβρακία έστειλε 7 πλοία στην Σαλαμίνα και 500 οπλίτες στη μάχη των Πλαταιών. Κάτι η φτώχεια, κάτι το απόμακρο της Ηπείρου και δεν δώσαμε την βοήθειά μας στον πανελλήνιο αγώνα.

Ο νικητής όμως της Σαλαμίνας Θεμιστοκλής, όταν βρέθηκε σε δυσμένεια, στον βασιλιά των Μολοσσών ¶δμητο κατέφυγε, ο οποίος όμως φοβούμενος την οργή Σπάρτης και Αθήνας, τον φυγάδευσε στην Πύδνα και τελικά από εκεί κατέφυγε στην Περσία (οποία τύχη γιά τον άνδρα αυτόν!).

Δυστυχώς οι Ηπειρώτες, αν και δεν είχαν σημαντική παρουσία στους πολέμους κατά των Περσών, στην εμφύλια διαμάχη, στον πελοποννησιακό πόλεμο, έλαβαν μέρος! Διαμαχες τοπικές, μεταξύ κυρίως των αποικιών, οδήγησαν σε συμμαχίες τοπικές και με άλλες ελληνικέ πόλεις και κράτη, και τελικά, στο γενικό χαλασμό δεν είχε την τύχη να μην συμμετάσχει και η Ηπειρος...
Τα χρόνια εκείνα βασιλιάς των Μολοσσών ήταν (ανήλικος ακόμα) ο Θαρύπας με επίτροπο και αρχηγό των Μολοσσών τον Σαβόλυνθο και βασιλιάς των Παραυαίων ο Όρυδος.

Σημειώνω ότι τα ηπειρώτικα φύλα, κυρίως δωρικά, είχαν παραδοσιακά πολίτευμα βασιλικό, όπως και η Σπάρτη άλλωστε, αλλά όπως και η Σπάρτη με κάποια ιδιαιτερότητα ως προς τις εξουσίες του βασιλιά. Ο Ξενοφών και ο Πλούταρχος πχ αναφέρουν ότι ΚΑΘΕ ΧΡΟΝΟ στην πρωτεύουσα των Μολοσσών γίνονταν μιά
τελετή κατά την οποία ο βασιλιας έκανε θυσία στον ¶ρειο Δία και μετά άλλαζε δώρα και ΟΡΚΟΥΣ με αντιπρόσωπους του λαού. Ο βασιλιάς ορκίζονταν ότι θα κυβερνήσει με βάση τους νόμους και οι αντιπρόσωποι του λαού ότι θα σεβαστούν τα προνόμιά του.
Κατά την κλασική εποχή κάποιες φυλές αναμόρφωσαν το πολίτευμά τους, πχ οι Χάονες κατάργησαν το βασιλικό πολίτευμα και πέρασαν στο ολιγαρχικό, ο Ηρόδοτος τους ονόμασε "αβασίλευτους". Μα και οι άλλοι, που διατηρησαν την κληρονομική βασιλεία, περιόρισαν την εξουσία του βασιλιά, γράφτηκαν νόμοι,
καθιερώθηκε ο θεσμός της Γερουσίας και η ετήσια αρχή των "προστατών", που θεωρείται ίδια με αυτή των εφόρων της Σπάρτης.

Επανέρχομαι στα του πελοποννησιακού πολέμου. Το 431 πΧ ξεκινάει ο πελοποννησιακός πόλεμος, το 430πΧ η Αμβρακία με την συμμαχία των Χαόνων και άλλων ηπειρωτικών φύλων, επιτιθενται στο Αμφιλοχικό Αργος. Η Αμβρακία, κορινθιακή θυγατέρα άλλωστε, ήταν σύμμαχος των Πελοποννησίαων. Ζήτησαν από τους
Σπαρτιάτες βοήθεια, ώστε να επιτεθούν εναντίον των συμμάχων της Αθήνας, Ακαρνανίας, Ζακύνθου και Κεφαλληνίας. Μαζί τους πήγαν και οι Μολοσσοί και οι Παραυαίοι. Ομως ο αθηναϊκός στόλος, με ναύαρχο τον ΔΗΜΟΣΘΕΝΗ (!!!) παρέπλεε στα δυτικά παράλια της Πελοποννήσου και της Ακαρνανίας, και έτσι απέτυχε
αυτή η επιχείρηση. Αποτέλεσμα είχε, να χάσουν οι Χάονες την ηγεμονική τους θέση μεταξύ των Ηπειρωτών (το κύρος) και να περάσει αυτό στους Μολοσσούς, που άλλωστε ήταν πιό ισχυρή δύναμη (αν και πιό αποκομμένη και πιό φτωχικά μέρη). Με τα πολλά οι Αθηναίοι προσπάθησαν να πλησιάσουν τα ηπειρωτικά έθνη, και σε αυτό πρώτα προσπάθησαν να συμμαχίσουν με τους Χάονες, αλλά απέτυχαν, και τότε εστράφηκαν προς τους Μολοσσούς, όπου και βρήκαν ανταπόκριση.
Τότε η Σπάρτη αντέδρασε, κα οργάνωσε στην Πασσαρώνα συνομωσία με την βοήθεια των ολιγαρχικών κατά του ανήλικου βασιλιά Θαρύπα, που αναγκάσθηκε να καταφύγει στην Αθήνα, όπου έμεινε έως το 423πΧ Εκεί κατά την παραμονή του, γνώρισε από κοντά τη δύναμη και το μεγαλείο των Αθηνών, και επηρεάστηκε βαθύτατα από τον πολιτισμό της Αθήνας.
Ο Θαρύπας γύρισε το 423πΧ στην Ηπειρο, και ανέλαβε τη βασιλεία των Μολοσσών, εκτόπισε οριστικά την πελοποννησιακή επιρροή αντικαθιστώντας την με την αθηναϊκή.
Παράλληλε έφερε ένα φιλοπρόοδο πνεύμα, που επηρέασε όχι μόνο τους Μολοσσούς, αλλά όλα τα ηπειρωτικά φύλα, στον συνασπισμό των Μολοσσών.
Πιστεύεται ότι τον χρόνο που επέστεψε ο Θαρύπας, παίχτηκε η τραγωδια "Ανδρομάχη" του Ευριπίδη στην Πασσαρώνα, εγκαινιάζοντας μιά νέα εποχή πολιτισμού και προόδου στην Ηπειρο.

Γενικά από τις αρχές του 4ου πΧ αιώνα, νέες συνθήκες διαμορφώνουν τον πολιτικό, οικονομικό και κοινωνικό βίο των Ηπειρωτών. Εγκαταλείπονται σταδιακά οι μικρές "κώμες", τα χωριά δηλαδή, και οι κάτοικοι συγκεντρώνονται σε αστικά κέντρα. Ετσι πλάι στις παλαιές πόλεις, Πασσαρώνα, Τράμπυα και Φοινίκη, προστίθενται νέες, με λιθόκτιστα κτίρια, δημόσια οικήματα και ναούς και ισχυρά τείχη και οχύρωση, όπως η Γιτάνη (στη σημερινή Γκούμανη των Φιλιατών) και άλλες με άγνωστο όνομα, όπως κοντά στην Αρετή (Γκρίμπιανη), στα Δολιανά (Ηπείρου όχι του λαλιώτη, :ΡΡ), στα Κτίσματα (Αρίνιστα) κοντά στα σημερινά σύνορα ελεύθερης με σκλάβα Ηπειρο, στο Πωγώνι, στη Σωτήρα, στην Πολύτσανη, στο Λάμποβο και στη Μάλτσιανη, και άλλες...

Οσο προχωρα ο 4ος πΧ αιώνας, τόσο οι Μολοσσοί εδραιώνουν την δύναμη και επιρροη τους στην Ήπειρο. Ο Θαρύπας (418-390 πΧ) επιβάλλει την παράδοση ότι οι Μολοσσοί κατάγονται από τη γενιά του Αχιλλέα και του γιού του Νεοπτόλεμου, που έχουν δε άμεση σχέση με τον τοπικό θεό ¶σπετο.
Μετά το θάνατο του Θαρύπα, στον θρόνο ανεβαίνει ο γιός του Αλκέτας (Βασιλική, να η αφορμή που μου εδωσες... :ΡΡ) (390-370πΧ), ο οποίος επεκτείνει την κυριαρχία των Μολοσσών σχεδόν σε όλη την Ήπειρο, σε σημείο να λέγεται ολόκληρη Μολοσσία! Μετά τον Αλκέτα βασιλεύουν μέχρι το 357πΧ μαζί ο Νεοπτόλεμος και ο Αρρύβας και μετά τον θάνατο του Νεοπτόλεμου βασιλεύει μόνος του ο Αρρύβας, σαν επίτροπος των παιδιών του Νεοπτόλεμου, που ήταν ο ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ και η ΟΛΥΜΠΙΑΔΑ.

Δηλαδή Αλέξανδρος είναι ένα ΗΠΕΙΡΩΤΙΚΟ όνομα, και ο μεν Θαρύπας ήταν προ-προπάππους του Μ.Αλέξανδρου,
ο Αλκέτας (άλλο Ηπειρώτικο όνομα, που βλέπουμε και στην Μακεδονία, ίσως απλά κοινό δωτικό...) προπάππους του, ο Νεοπτόλεμος παππούς του...
Και ο Αχιλλέας μακρυνός του προ-προ-προπάππους! :)

Στο διάστημα αυτό, η μεν Ηπειρος δέχεται επίθεση από τα βόρεια από τους Ιλλυριους, με βασιλία τον Βάρδυλη. Λεηλατείται η βόρεια Μολοσσική επικράτεια, στην οποία ανήκει και η Ατιντανία (κοιλάδα Δρίνου, Λάκκα Πωγωνίου κλπ), τους οποίους παρακινεί και υποστηρίζει ο τύραννος των Συρακουσών (!!!) της Σικελίας Διονύσιος ο Α'

Στο μεταξύ όμως πέρα από την Πίνδο μιά άλλη δύναμη δημιουργείται, η Μακεδονία, που σταδιακά θα επεκτείνει την κυριαρχία της και στην Ηπειρο.

====================================================================================================

https://hellas.forumotion.net

SotKomninos

SotKomninos
Admin
Admin



ΗΠΕΙΡΟΥ ΙΣΤΟΡΙΚΑ

H Mακεδονική κυριαρχία


Ο Φίλιππος ο Β', αφού στερέωσε στο εσωτερικό της Μακεδονίας την ισχύ του, κατάλαβε βλέποντας τις πολιτικές αδυναμίες των αντιμαχόμενων μεταξύ τους ελληνικών κρατών, ότι δεν θα του ήταν δύσκολο να κυριαρχήσει μέσα σε αυτόν τον κυκεώνα. Θέτοντας σε εφαρμογή το σχέδιό του, άρχισε επεκτατική πολιτική (δεν ήταν του "δεν διεκδικούμε τίποτε";;;;) πρώτα στους γείτονές του Παίονες και Ιλλυριούς, και έπειτα προς τους Θεσσαλούς και Ηπειρώτες.
Το 352πΧ αφού ερρυθμισε όπως ήθελε τα της Θεσσαλίας, εκστράτευσε κατά της Ιλλυρίας και υποχρέωσε τον Κλείτο (πόσο ΜΗ ΕΛΛΗΝΙΚΟ όνομα, ε;;;) γιό του Βαρδίλιου να υποταχθεί στην Μακεδονία.

Το 353πΧ παντρεύθηκε την Ολυμπιάδα, κόρη του Νεοπτόλεμου των Μολοσσών και αδερφή του Αλέξανδρου, νόμιμου κληρονόμου του μολοσσικού θρόνου.
Επειδή όμως ο Αλέξανδρος, ο θείος του Μ.Αλέξάνδρου δηλαδή, ήταν ανήλικος, επιτροπεύονταν από τον θείο του Αρρύβα, που όμως δεν φαίνονταν διατεθειμένος να παραδώσει την βασιλεία με την ενηλικίωσή του. Ο Φίλιππος Β' λοιπόν, μετά τον γάμο του, που ήταν σαφώς μέσα στα γενικότερα σχέδιά του, ως γυναικάδελφος του διαδόχου, θέλησε να τακτοποιήσει το ζήτημα του μολοσσικού θρόνου κατά το συμφέρον του. Επειδή ο μεν Αλέξανδρος ήταν ανήλικος, ο δε Αρρύβας ήταν επικίνδυνος γιά τον ανηψιό του, αλλά και ο Φίλιππος δεν εμπιστεύονταν να ορίσει άλλο επίτροπο, πήρε τον Αλέξανδρο στην αυλή του μέχρι να ενηλικιωθεί. Έτσι είχε τον μελλοντικό βασιλέα της Ηπείρου κάτω απ΄ την επιρροή του και την επίβλεψή του, ώστε να του εμπνέει σεβασμό και αφοσίωση!
Απέσπασε όμως από τους Μολοσσούς την Παραυαία (σημερινή περιοχή της Πρεμετής, σκλάβα και αυτή), την προσήρτησε στο κράτος του, ωστε να ελέγχει και την Ιλλυρία και την Ήπειρο.

Μετά από 10 χρόνια, το 342πΧ ενηλικιώθηκε ο Αλέξανδρος, και επανήλθε στην Ηπειρο να διεκδικήσει τον θρόνο του. Ο Αρρύβας δεν έδειξε πρόθυμος να παραδώσει τον θρόνο, και ο Φίλιππος τότε τον έδιωξε με την βία. Ο Αρρύβας με τους γιούς του κατέφυγε στην Αθήνα, κέντρο της αντιμακεδονικής πολιτικής.
Εκεί έγινε δεκτός με τιμές και υποσχέσεις, που φυσικά μείνανε υποσχέσεις...

Ο Φίλιππος βοήθησε τον Αλέξανδρο να επεκτείνει το κράτος του, αναγκάζοντας τους Κασσωπαίους, που κατοικούσαν στην περιοχή της σημερινής Πρέβεζας, να προσχωρήσουν στο "κοινό" των Ηπειρωτών, την κοινοπολιτεία των ηπειρώτικων φύλων, με ηγεσία μολοσσική, που με την σειρά τους όμως ήταν κάτω απο μακεδονική κυριαρχία.

Οταν πέθανε ο Αλέξανδρος, στο μεταξύ είχε πεθάνει ο Φίλιππος Β΄ το 336πΧ, η Ολυμπιάδα με την έγκριση του γιού της Μ.Αλεξάνδρου, έγινε βασίλισσα των Μολοσσών.

Στο μεταξύ είχε αρχίσει η μεγάλη εποποιία του Ελληνισμού υπό τον Μ.Αλέξανδρο. Στους καταλόγους των ελληνικών και βαρβαρικών στρατιωτικών δυνάμεων που πήρε μαζί του ο Μ.Αλέξανδρος, δεν αναφέρονται Ηπειρώτες! Αξιοπερίεργο, αφού πήρε μαζί του δυνάμεις από όλες τις περιοχές (πλην Λακεδαιμονίων), αλλά στρατολόγησε και "βάρβαρους" (σιγά μην ΔΕΝ ήταν Ελληνες και αυτοί δηλαδή!) όπως Ιλλυριούς, Θράκες, Παίονες κλπ Πώς άφησε αστρατολόγητη την Ηπειρο, την οποία είχε πολύ περισσότερο στην εξουσία του; Απλό! Η Ηπειρος ανήκε στο βασίλειο της Μακεδονίας, με βασίλισσα άλλωστε την Ολυμπιάδα, άρα οι στρατιωτικές δυνάμεις που προήλθαν από την Ήπειρο, απλά ήταν μέρος των κυρίων μακεδονικών δυνάμεων.

Το 323πΧ, 10 Ιούνη ήταν, ο Μ.Αλέξανδρος άφησε την τελευταία του (φυσική μόνο όμως...) πνοή και το απέραντο κράτος του μοιράσθηκε στους διαδόχους του.

Η Μακεδονία, στην οποία ανήκε και η Ηπειρος, ύστερα από σύντομη επιτροπεία του Αντίπατρου, περιέρχεται στην εξουσία του Φιλίππου-Αριδαίου, ετεροθαλή αδερφού του Μ.Αλεξάνδρου, άρα και νόμιμου διαδόχου του. Αυτό δεν άρεσε στην πάντα φιλόδοξη Ολυμπιάδα, επειδή έχανε τα δικαιώματά της στον θρόνο της Μακεδονίας, όπως επίσης
τα έχανε και ο γιός του Μ.Αλέξανδρου και της Ρωξάνης, Αλέξανδρος Δ΄, που γεννήθηκε μετά τον θάνατο του πατρός του...

Το 317πΧ η Ολυμπιάδα άφησε τον θρόνο των Μολοσσών στον Αιακίδη, γιό του Αρρύβα και ξάδερφό της (Αιακίδης !!!), ο οποίος είχε όπως είδαμε καταφύγει μαζί με τον πατέρα του στην Αθήνα, εκδιωχθέντες από τον Φίλιππο Β΄, αλλά μετά τον θάνατο του Αλέξανδρου (των Μολοσσών, αδερφού της Ολυμπιάδας) επέστρεψε στην Ηπειρο και πήρε τυπικά τον θρόνο, αφού ουσιαστικά βασίλευε η Ολυμπιάδα. Με την επιστροφή της στην Μακεδονία αυτή, αφήνει και ουσιαστικά την βασιλεία στον Αιακίδη, ώστε έτσι να έχει και την βοήθειά του σαν αντάλλαγμα. Ο Αιακίδης πράγματι βοήθησε την εξαδέρφη του, να επιστρέψει και να αποκαταστήσει τα δικαιώματα του Αλέξανδρου Δ' (εγγονού της και γιού του Μ.Αλεξάνδρου). στο θρόνο της Μακεδονίας. Ομως η γιαγιά μας η Ολυμπιάδα, φέρθηκε με μεγάλη σκληρότητα στους αντιπάλους της, προκαλώντας έτσι αντιπάθεια και μισος από τους Μακεδόνες, το οποίο και εκμεταλλεύθηκαν οι αντίπαλοί της.
Τον ίδιο χρόνο ο Κάσσανδρος διακδικώντας τα δικαιώματα του πατέρα του Αντίπατρου στη Μακεδονία, πολιορκεί την Ολυμπιάδα στην Πύδνα. Ο Αιακίδης θέλει να την βοηθήσει, αλλά ο Κάσσανδρος προλαβε και κατέλαβε τα περάσματα της Πινδου. Ο στρατός του Αιακίδη βλέποντας ότι οδηγείται σε βέβαια σφαγή, εστασίασε, και προσχώρησε στον Κάσσανδρο! Εκθρόνισαν τον Αιακίδη και ανέβασαν στον θρόνο τον Νεοπτόλεμο, γιό του Αλέξανδρου (αδερφός της Ολυμπιάδας, άρα ο Νεοπτόλεμος ξαδερφάκι του Αιακίδη, μιλάμε γίνεται της ίντριγκας στα του ηπειρώτικου θρόνου! :ΡΡ)

Το 316πΧ ο Κάσσανδρος κυρίευσε την Πύδνα και εξόντωσε την Ολυμπιάδα, τον Αλέξανδρο Δ΄και την Ρωξάνη!!! Αν ήξερε ο Μ.Αλέξανδρος! Αν ήξερε!....

Το 313πΧ ο Αιακίδης ξαναπαίρνει το θρόνο του, αλλά τον ίδιο χρόνο στην Ηπειρο εισβάλει ο αδερφός του Κάσσανδρου Φίλιππος, και ο Αιακίδης σκοτώνεται πολεμωντας τον. Ο γιός του Αιακίδη ΠΥΡΡΟΣ φυγαδεύεται στους Ιλλυριούς Ταυλαντίνους και βρίσκει άσυλο στον βασιλιά τους Γλαυκία (α, καλά, άλλο ΜΗ ελληνικό όνομα :ΡΡ) Ενώ στον θρόνο των Μολοσσών ανεβαίνει ο αδερφός του Αιακίδη (θείος του Πύρρου δηλαδή) Αλκέτας Β'.

Αρα ο Πύρρος ήταν γιός του α΄εξαδέρφου της Ολυμπιάδας Αιακίδη, και κατά συνέπεια β΄ ξαδερφάκι του Μ.Αλέξανδρου...

Ο Αλκέτας Β΄ συνέχισε τον πόλεμο κατά των Μακεδόνων, και ο Κάσσανδρος έστειλε εναντίον του τον στρατηγό Λυκίσκο, ο δε Αλκέτας Β΄ ανάθεσε στους γιούς του Αλέξανδρο και Τεύκρο να στρατολογήσουν από την Ηπειρο νέες δυνάμεις, αλλά στο μεταξύ ο στρατός που είχε εστασίασε και προσχώσησε στους Μακεδόνες, ενώ ο ίδιος αναγκάσθηκε να καταφύγει στις Ευρυμενές της Μαγνησίας. Ο γιός του Αλέξανδρος αφού συγκέντρωσε στρατό, στην σύγκρουση του με τον Λυκίσκο νικήθηκε και έτσι ο Λυκίσκος έγινε διοικητής της Ηπείρου...
Στο ίδιο διάστημα ο Κάσσανδρος αγωνίζονταν να υποτάξει τις επαναστατημένες περιοχές της Ελλάδας και είχε εκστρατεύσει στην Αιτωλία. Από εκεί ήρθε στην Ηπειρο και πολιόρκησε την Απολλωνία, που όμως δεν μπόρεσε να κυριεύσει, και έπειτα επιτέθηκε εναντίον του Ταυλαντινού Γλαυκία, με τον οποίο τελικά σύναψε συνθήκη συμμαχίας και τελικά κατέλαβε την Επίδαμνο. Επιστρέφοντας στην Μακεδονία, αποκατέστησε ειρηνικές σχέσεις με τον Αλκέτα Β΄ και τον επανεφερε στον θρόνο.
Ο Αλκέτας Β΄ μετά την επιστροφή του εκυβέρνησε τυρρανικά και ανάγκασε τους Μολοσσούς να εξεγερθούν εναντίον του, και να σκοτώσουν τόσο αυτόν όσο και τους γιούς του! Μετά τον θανατό του επικράτησε χαώδης κατάσταση μέχριτο 307πΧ, όταν εισέβαλε ο Ιλλυριός Γλαυκίας και ανέβασε στον θρόνο τον προστατευόμενό του Πύρρο, τότε 12 ετών.

=====================================================================================================

https://hellas.forumotion.net

SotKomninos

SotKomninos
Admin
Admin

ΗΠΕΙΡΟΥ ΙΣΤΟΡΙΚΑ Οι χρόνοι του Πύρρου

Με την άνοδο στην εξουσία του Πύρρου, τελειώνει η μακεδονική κυριαρχία, και αρχίζει ένα σύντομο διάστημα ανεξαρτησίας της. Κατά την περίοδο αυτή, η ηπειρωτική παρουσία και συμβολή στα πράγματα της Ελλάδας (είμαστε στην ελληνιστική περίοδο δε) και της Κάτω Ιταλίας είναι εντονη, αλλά δυστυχώς η ισχυρή προσωπικότητα του Πύρρου έσβησε πρόωρα (σαν το ξαδερφάκι του Μ.Αλέξανδρο) και άδοξα, βυθίζοντας τον ηπειρωτικό κόσμο σε αφάνεια και δυστυχία.

Ο Πύρρος γεννήθηκε το 319πΧ και είναι ο 23ος βασιλιάς σε σειρά διαδοχής του μολοσσικού θρόνου. Πατέρας του όπως είδαμε ήταν ο Αιακίδης και μητέρα του η Φθία, θυγατέρα του Θεσσαλού στρατηγού Μένωνα, που διακρίθηκε στο λαμιακό πόλεμο. Σε ηλικά 12 ετών το 307πΧ με την βοήθεια του Ταυλαντινού βασιλέα Γλαυκία ανέβηκε στο μολοσσικό θρόνο. Επειδή ήταν ανήλικος, είχε ανάγκη κηδεμόνες και συμβούλους, που κυβερνούσαν όμως ανεξέλεγκτοι, αλλά σε βάρος του Πύρρου, ώστε οι αυθαιρεσίες και οι παρεκτροπές τους να προκαλούν δυσαρέσκειες στο λαό, που τις εκμεταλλεύονταν έντεχνα και τις υποκινούσε ο Κάσσανδρος από τη Μακεδονία, με χρήματα, δώρα και υποσχέσεις...

Το 303πΧ η αδερφή του Πύρρου, Δηιδάμεια, πρώην μνηστή του Μ.Αλεξάνδρου (!!!!!!!!) παντρεύθηκε τον Δημήτριο τον Πολιορκητή στο ¶ργος, γιό του Αντίγονου και μιά από τις μεγαλύτερες στρατηγικές, αλλά και τυχοδιωκτικές φυσιογνωμίες των ελληνιστικών χρόνων. Με αυτό τον γάμο ο Δημήτριος ήθελε να εξασφαλίσει την υποστήριξη των Μολοσσών στις στρατιωτικές και πολιτικές επιδιώξεις του, αλλά και ο Πύρρος εξασφάλιζε την υποστήριξη ενός ισχυρού ηγεμόνα, γιά να διασφαλίσει την βασιλεία του.

Το 302πΧ όμως, και ενώ όλα φαίνονταν ευνοϊκα γιά τον Πύρρο και μάλιστα τον χρόνο που ενηλικιώθηκε και δεν είχε ανάγκη κηδεμόνες, ξέσπασε επανάσταση εναντίον του, όταν ο ίδιος έλειπε στην Ιλλυρία προσκαλεσμένος του προστάτη του Γλαυκία, στους γάμους ενός γιού του. Οι Μολοσσοί κήρυξαν τότε τον Πύρρο έκπτωτο, λεηλάτησαν την περιουσία του, και έδωσαν την βασιλεία στο Νεοπτόλεμο Β΄ γιό του Αλέξανδρου.

Ο Πύρρος σε ηλικία 17 ετών βρέθηκε εκθρονισμένος χωρίς καμμιά βοήθεια από κανέναν, αφού και ο Γλαυκίας είχε περιπλακεί σε πόλεμο με τον Κλεώνυμο, βασιλέα της Σπάρτης, ο δε Δημήτριος ο Πολιορκητής βρίσκονταν σε πολεμικές περιπέτειες στην Ασία, όπου και επρόκειτο να κριθει οριστικά η κληρονομιά του Μ.Αλεξάνδρου, με την τελική αναμέτρηση των διαδόχων.
Ετσι ο Πύρρος είχε σαν μόνη λύση να πάει κοντά στο γαμπρό του Δημήτριο, γιά να κατακτήσει μιά θέση ανάμεσα στους στρατηγούς που πρόβαλλαν αξιώσεις γιά ένα μερίδιο στο κράτος του Μ.Αλεξάνδρου (ειρωνεία, αλλά ο Πύρρος ήταν ΣΥΓΓΕΝΗΣ του Μ.Αλεξάνδρου!).
Ηταν η εποχή που ένας ικανός στρατηγός μπορούσε να γίνει εύκολα βασιλιάς μιάς περιοχής.

Στο στρατόπεδο του Δημητρίου ο Πύρρος βρήκε κατάλληλο περιβάλλον γιά το χαρακτήρα του, ώστε να καλλιεργήσει την έμφυτη στρατηγική του ιδιοφυΐα, που όπως φαίνται ήταν κοινή κληρονομική καταβολή με το β΄ εξάδερφό του Μ.Αλέξανδρο, στον οποίο μάλιστα ΕΜΟΙΑΖΕ και στην μορφή.
Μακρυά από την Ηπειρο ο Πύρρος είχε περιπλανήσεις και περιπέτειες πολλές. Απλά να αναφέρουμε ότι έλαβε μέρος στην μάχη της Ιψού το 301πΧ, και ήταν με το μέρος των ηττημένων, ύστερα ακολούθησε τον Δημήτριο στην Ελλάδα, έγινε διοικητής στην Κόρινθο και στα Μέγαρα και τελικά βρέθηκε στην Αλεξάνδρεια ως όμηρος του Πτολεμαίου γιά εγγύηση στη συνθήκη συμμαχίας που έκανε αυτός με τον Δημήτριο τον Πολιορκητή.

Στο μέγαρο του Πτολεμαίου ο Πύρρος, κέντρο της ελληνιστικής εποχής, συμπλήρωσε την μόρφωσή του και μυήθηκε στα μυστικά της πολιτικής και της διπλωματίας, δίχως να δελεαστεί από την ευχάριστη ζωή των απολαύσεων και της ακολασίας, που πρόσφερε η αυλική χλιδή της Αλεξάνδρειας.
Οταν διαλύθηκε η συμμαχία Πτολεμαίου με Δημήτριο, ο Πύρρος ήταν ελεύθερος, στο μεταξύ όμως είχε λήξει και η συγγένειά του με τον Δημήτριο επειδή είχε πεθάνει η αδερφή του Πύρρου Δηιδάμεια. Ο Πύρρος τότε παντρεύθηκε την Αντιγόνη, κόρη της Βερενίκης δεύτερης γυναίκας του Πτολεμαίου, συνάπτοντας έτσι συγγενικό δεσμό με το ισχυρό βασίλειο της Αιγύπτου.

Στο μεταξύ ο Δημήτριος ο Πολιορκητής στην Ελλάδα αποκτούσε μεγάλη και επικίνδυνη δύναμη, και έπρεπε να βρεθεί ένας ισάξιος αντίπαλός του, που δεν θα τον άφηνε απερίσπαστο να στρέψει τις μεγάλες πολεμικές του ικανότητες προς την Ασία και την Αίγυπτο. Ο Πτολεμαίος λοιπόν εφαρμόζοντας το σχέδιό του να δημιουργήσει αντιπερισπασμούς στον Δημήτριο, έδωσε στον Πύρρο πλοία, στρατό και χρήματα και τον έστειλε να ξαναπάρει τον θρόνο της Ηπείρου.

Το 296πΧ ο Πύρρος αποβιβάσθηκε στα ηπειρωτικά παράλια και όχι μόνο δεν συνάντησε καμμιά αντίσταση, αλλ΄ αντίθετα έγινε δεκτός με ενθουσιασμό από τους Μολοσσούς.
Στην Ηπειρο εξακολουθούσε να είναι βασιλιάς ο Νεοπτόλεμος Β΄ και ο Πύρρος θα μπορούσε εύκολα να τον εκθρονίσει, αλλά προτίμησε να συμβιβασθεί μαζί του και να μοιρασθούν την εξουσία.
Όπως ο ίδιος ξαναγύρισε με την βοήθεια του Πτολεμαίου, έτσι και ο Νεοπτόλεμος θα μπορούσε να καταφύγει σε κάποιον άλλο βασιλιά και αργότερα να ξαναγυρίσει με την βοήθειά του και να διεκδικήσει πάλι το θρόνο της Ηπείρου. Οσο όμως ήταν κοντά του, μπορούσε να τον ελέγχει και να προλαβαίνει κάθε ενέργεια εναντίον του.
Ο δε Νεοπτόλεμος, βλέποντας ότι θα τα έχανε όλα, δέχθηκε τον συμβιβασμό, και έτσι η επιστροφή του Πύρρου δεν έγινε αφορμή γιά εμφύλια σύγκρουση στην Ηπειρο.
Αρχισε μιά συμβασιλεία, που δεν άργησε όμως να γίνει δύσκολη και επικίνδυνη. Ύστερα από μηχανορραφίες και σκοτεινές συνομωσίες, που διοργάνωνων οι φίλοι και οπαδοί του ενός εναντίον του άλλου, τελικά ο Πύρρος πήρε την απόφαση να απαλλαγεί από τον Νεοπτόλεμο. Τον κάλεσε σε δείπνο, όπου οι άνθρωποί του φρόντισαν να τον δηλητηριάσουν, και έτσι έμεινε μόνος βασιλιάς.
Μετά από αυτό ο Πύρρος επιδόθηκε στην οικονομική, πολιτική και στρατιωτική αναδιοργάνωση της χώρας του, που εξακολουθούσε να παραμένει μιά καθυστερημένη κτηνοτροφική περιοχή. Στον τομέα όμως κτηνοτροφία, οι Ηπειρώτες είχαν κάνει αρκετές προόδους, ώστε τα βόδια και ιδιαίτερα οι αγελάδες της Ηπείρου να είναι φημισμένες και περιζήτητες.
Είχαν μεγάλα κέρατα και τόσο ύψος, που δεν μπορούσαν να τις αρμέξουν καθιστοί!

Το ίδιο ονομαστά ήταν και τα σκυλιά, οι περίφημοι μέχρι και σήμερα "Μολοσσοί" σαν σπουδαία ράτσα σκυλιών. Πολλοί Ελληνες και Λατίνοι συγγραφείς μας δίνουν πληροφορίες γιά το μέγεθος, την αγριότητά τους, τη δύναμή τους, αλλά και την μέχρι θανάτου αφοσίωσή τους στον κύριό τους...

Μετά την πρώτη προσπάθεια του Θαρύπα, να φέρει τον πολιτισμό στην Ήπειρο, οι διάδοχοί του δεν ενδιαφέρθηκαν ουσιαστικά γιά την πολιτιστική ανάπτυξη αυτής της ορεινής χώρας και μόνο ο Πύρρος καταπιάνεται σοβαρά με την αξιοποίηση των οικονομικών πόρων και τον εκπολιτισμό της χώρας του.
Οργάνωσε ο κράτος και την αυλή του στα πρότυπα της Αυλής των Πτολεμαίων, καθιέρωσε νέα αξιώματα και ιδιαίτερη ανακτορική φρουρά. Βασικά όμως φρόντισε γιά τον εξωραϊσμό των πόλεων με νέα κτίρια, με αγάλματα και άλλα τεχνικά έργα, διέδωσε την ελληνική παιδεία και έκτισε μιά νέα πόλη, την Βερενικίδα, κοντά στην μετέπειτα Νικόπολη. Ο N.Hammond πιστεύει μάλιστα, ότι αρκετά από τα παλιά γεφύρια της Ηπείρου, σώζονται από την εποχή του!
Ιδρυσε νομισματοκοπείο και έκοψε νομίσματα, ώστε να διευκολύνει τις συναλλαγές και να αναπτύξει το εμπόριο. Τέλος προσέφερε τις ιατρικές του γνώσεις, που είχε αποκτήσει στην Αίγυπτο, όπου η ιατρική επιστήμη είχε μεγάλη ανάπτυξη.

Ενα χρόνο μετά την επιστροφή του, πέθανε η γυναίκα του Αντιγόνη, αφήνοντάς του ένα γιό, που τον ονόμασε Πτολεμαίο, τιμώντας έτσι τον ευεργέτη του από την Αίγυπτο. Το 294πΧ πήρε δεύτερη γυναίκα του τη Λάνασσα κόρη του Αγαθοκλή τυρράνου των Συρακουσών. Τότε πήρε σαν προίκα την Κέρκυρα.
Από την Λάνασσα απέκτησε δεύτερο γιό, τον Αλέξανδρο.




ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ........................................απο κατω ...

https://hellas.forumotion.net

SotKomninos

SotKomninos
Admin
Admin

Ο Πύρρος εξουδετέρωσε κάθε εσωτερική αντίδραση, στερέωσε τον θρόνο του στην Ηπειρο και εξασφάλισε τα σύνορά του, και τότε άρχισε να ετοιμάζει μεγαλεπήβολα σχέδια. Ονειρό του ήταν αφού κατακτήσει πρώτα όλη την Ελλάδα, στην συνέχεια να κάνει το ίδιο με τα ασιατικά κράτη των διαδόχων και να δημιουργήσει πάλι το μεγάλο κράτος του Μ.Αλεξάνδρου. Οταν του δώθηκε η ευκαιρία να επέμβει στα πράγματα της Μακεδονίας, δεν δίστασε να το κάνει, ωθούμενος από την ασυγκράτητη φιλοδοξία του.

Οταν ο Αλέξανδρος, γιός του Κάσσανδρου, κατέφυγε στον Πύρρο και ζήτησε την βοήθειά του, γιά να πάρει το μισό βασίλειο της Μακεδονίας, που το είχε πάρει ολόκληρο ο αδερφός του και νόμιμος διάδοχος του θρόνου Αντίπατρος, ο Πύρρος δέχθηκε πρόθυμα να βοηθήσει, αλλά σαν αντάλλαγμα ζήτησε τις μακεδονικές επαρχίες Τυμφαία και Παραυαία (που είδαμε ότι από ηπειρωτικό έδαφος, δώθηκε στον Φίλιππο Β' αντάλλαγμα!... Πώς αλλάζουν οι καιροί!!!), καθώς και την Αμβρακία, Αμφιλοχία και Ακαρνανία που βρίσκονταν στην μακεδονική κατοχή. Αφού ικανοποιήθηκαν οι απαιτήσεις του αυτές, θεώρησε σκόπιμο να καταλάβει και την περιοχή των Ατιντανών (που παραδοσιακά άλλωστε ήταν στην Μολοσσική επικράτεια ή συμμαχία), και έτσι επέκτεινε το κράτος του προς τα δυτικά.
Στην Ατιντανία έκτισε την πόλη Αντιγόνεια, σε ανάμνηση της πρώτης του συζύγου. Ο N.Hammond τοποθετεί την πόλη αυτή στο δυτικό άκρο της κοιλάδας του Αργυροκάστρου, εκεί που ενώνονται ο Δρίνος και ο Αώος. Το 1970 όμως, Αλβανοί αρχαιολόγοι εδημοσίευσαν τα αποτελέσματα των ανασκαφών στο κάστρο Jesme βορειοδυτικά της Σαρακινίτσας, 5 χλμ ανατολικά του Αργυροκάστρου, και σύμφωνα με αυτά βρέθηκε μέρος αρχαίας πόλης περιτειχισμένης με ισοδομικό τείχος, καθώς και χάλκινες ψήφοι με την επιγραφή "ΑΝΤΙΓΟ - ΝΕΩΝ", έτσι βρέθηκε οριστικά η θέση της Αντιγόνειας.

Ο Πύρρος πήρε τον στρατό του στη Μακεδονία, έδιωξε τον Αντίπατρο και ανέβασε στο θρόνο τον Αλέξανδρο, αλλά σε λίγο με μεσολάβηση του Λυσίμαχου τα δύο αδέρφια μοιράσθηκαν το θρόνο της Μακεδονίας. Ο Πύρρος γύρισε στην Ήπειρο το 294πΧ, αφου από την επέμβαση αυτή κέρδισε τις νέες του επαρχίες και εισέπραξε πολεμική αποζημιώση από τον μεσολαβητή Λυσίμαχο. Τον επόμενο χρόνο όμως ο Δημήτριος ο Πολιορκητής διακόπτοντας τις πολεμικές του επιχειρήσεις στην Πελοπόννησο πήγε στην Μακεδονία και σκότωσε τον Αλέξανδρο, ανάγκασε τον Αντίπατρο να καταφύγει στην Θράκη και αυτοανακηρύχθηκε βασιλιάς της Μακεδονίας!

Η άμεση γειτονιά με ένα τόσο επικίνδυνο αντίπαλο (παλαιό όμως προστάτη, συγγενή και σύμμαχό του!!!) ήταν θανάσιμη απειλή γιά τον Πύρρο. Γιατί και οι δύο είχαν φιλοδοξίες και μεγαλεπήβολα σχέδια, αλλά ο Πύρρος μειονεκτούσε σε στρατιωτικές δυνάμεις. Γιά τον λόγο αυτό άρχισε να οργανώνει την άμυνά του γιά μιά ενδεχόμενη επίθεση του Δημητρίου. Πρώτη του κίνηση η μεταφορά της πρωτεύουσάς του στην Αμβρακία (σημερινή Αρτα), που οχύρωσε με ισχυρά τείχη.
Στη συνέχεια παντρεύθηκε την Βιρκέννα, κόρη του Βαρδύλιδος, βασιλιά των Ιλλυρίων, και την κόρη του Αυτολέοντα, βασιλιά των Παιόνων, που όμως δεν διασώθηκε το όνομά της, ώστε να εξασφαλίσει τα βόρεια σύνορά του (Σύμφωνα με τα ήθη και τους άγραφους νόμους της εποχής, ο βασιλιάς είχε το δικαίωμα να είναι παντρεμένος με περισσότερες από μία γυναίκες!) Από την Βιρκέννα απέκτησε τον τρίτο του γιό, τον Έλενο. Στο τέλος συμμάχησε με τους Αιτωλούς, και έπειτα περίμενε την ευκαιρία να καταφέρει κάποιο κτυπημα στον αντίπαλό του.

Οταν ο Δημήτριος επιτέθηκε πάλι εναντίον των Βοιωτών, ο Πύρρος θεώρησε ότι ήταν η ευκαιρία που περίμενε, και σκέφθηκε να καταλάβει τα στενά των Θερμοπυλών, γιά να αποκόψει την επικοινωνία του Δημητρίου με την Μακεδονία, και έπειτα να υποκινήσει εξέγερση των Μακεδόνων εναντίον του Δημητρίου. Δεν το προφθασε όμως, διότι οι Βοιωτοί νικήθηκαν πολύ γρήγορα, και τότε δέχθηκε την επίθεση του Δημητρίου, πριν καταλάβει τα στενά. Ετσι αναγκάσθηκε να επιστρέψει στην Ηπειρο, επειδή ακόμα υστερούσε αριθμητικά σε στρατό.

Οταν επέστρεψε στην Ηπειρο, η δεύτερη γυναίκα του η Λάνασσα είχε εγκαταλείψει τα ανάκτορα, διότι δεν ανέχονταν τους άλλους δύο γάμους του, και είχε καταφύγει στην Κέρκυρα που ήταν προίκα της. Από εκεί κάλεσε τον Δημήτριο τον Πολιορκητή, να την παντρευθεί (!!!) προσφέροντάς του και την Κέρκυρα. Ο Δημήτριος δέχθηκε (όχι που δεν θα δέχονταν!!!) και το 290πΧ έπλευσε στην Κέρκυρα, κατέλαβε το νησί, παντρεύθηκε την Λάνασσα κα στην επιστροφή του κυρίευσε τη Λευκάδα που ανήκε στον Πύρρο μαζί με την Ακαρνανία.

Το καλοκαίρι του 289πΧ ο Δημήτριος επιτέθηκε στους Αιτωλούς, σύμμαχους του Πύρρου, και μη βρίσκοντας αντίσταση προχώρησε αμέσως γιά την Ήπειρο, αφήνοντας μιά μικρή δύναμη στην Αιτωλία. Στο μεταξύ ο Πύρρος ξεκίνησε να τον αντιμετωπίσει, αλλά τα δύο στρατεύματα ακολουθώντας διαφορετικό δρόμο δεν συναντήθηκαν πουθενά (!!!)
Ο Πύρρος φθάνοντας στην Αιτωλία βρήκε μικρή δύναμη του Δημητρίου και την εξουδετέρωσε, αφού εμονομάχησε με τον στρατηγό της Πάνταυχο και πήρε την προσωνυμία "Αετός". Ο Δημήτριος φοβούμενος να αντιμετωπίσει ενωμένους τους Ηπειρώτες και τους Αιτωλούς, έφυγε γιά την Μακεδονία, και τελικά οι δύο αντίπαλοι ήρθαν σε συμφωνία, επειδή ο Δημήτριος ενδιαφέρονταν περισσότερο γιά την Ασία, και γιά το λόγο αυτό άρχισε μεγάλες ετοιμασίες.

Αυτές όμως οι προετοιμασίες προκάλεσαν συνασπισμό του Λυσιμάχου της Θράκης και του Πτολεμαίου της Αιγύπτου, στον οποίο προσχώρησε και ο Πύρρος, και την άνοιξη του 287πΧ ο Δημήτριος πριν αρχίσει την πραγματοποίηση του σκοπού του δέχθηκε επίθεση των αντιπάλων του από ξηρά και θάλασσα. Οταν έστρεψε όλες του τις δυνάμεις προς την Θράκη, ο Πύρρος βρήκε την ευκαιρία και εισέβαλε στη Μακεδονία και ανακηρύχθηκε βασιλιάς της. Ο Δημήτριος έσπευσε να τον αντιμετωπίσει, αλλά τότε ο στρατός του εστασίασε και προσχώρησε στον Πύρρο, αναγκάζοντας τον να καταφύγει στον νότιο Ελλάδα.
Υστερα απο συντομες πολεμικές περιπέτειες με τον υπόλοιπο στρατό του στην νότιο Ελλάδα, ο Δημήτριος τελικά κατέφυγε στην Ασία, όπου το 286πΧ αιχμαλωτίσθηκε από τον Σέλευκο της Συρίας και έτσι τερματίσθηκε η πολυτάραχη σταδιοδρομία του.
Ο Λυσίμαχος της Θράκης, αφού απαλλάχθηκε από τον Δημήτριο, το 284πΧ, στράφηκε εναντίον του Πύρρου, ο οποίος ύστερα από την αποστασία του μακεδονικού στρατού προς τον Λυσίμαχο, αναγκάσθηκε να εγκαταλείψει και το στέμμα και τη χώρα της Μακεδονίας και να επιστρέψει στην Ηπειρο, αλλα στο μεταξύ ο γιός του ο Πτολεμαίος είχε καταλάβει την Κέρκυρα.

Αυτη ήταν η πρώτη αποτυχία του Πύρρου στα σχέδιά του, και αυτό γιατί ακόμα δεν είχε τις αναγκαίες στρατιωτικές δυνάμεις. Δεν απογοητεύθηκε όμως, διότι ήξερε πόσο ευμετάβολα ήταν τα πρόσωπα και τα πράγματα στην εποχή του. Στο μεταξύ όμως κατάφερε να επεκτείνει το κράτος του προς την περιοχή της Ιλλυρίας, αλλά ενώ έλειπε στην εκστρατεία αυτή, ο Λυσίμαχος βρήκε ευκαιρία να εισβάλει στην Ηπειρο και να λεηλατήσει την χώρα.

Την εποχή αυτή το κράτος του Πύρρου εκτείνονταν από το Δυρράχιο μέχρι τον Αχελώο, αλλά ήταν πολύ μικρό γιά να ικανοποιήσει τις φιλοδοξίες του. ¶λλωστε η Ηπειρος δεν είχε μεγάλα και πολυάνθρωπα αστικά κέντρα, γιά να μπορέσει ο Πύρρος να συγκροτήσει μεγάλο στρατό και προπαντός να βρίσκει τις απαραίτητες εφεδρείες ύστερα από μιά αποτυχία του. Ούτε η γη μπορούσε να του εξασφαλίσει αρκετά εφόδια, αφού καλά καλά δεν μπορούσε να θρέψει τους κατοίκους της.

Σύμφωνα με υπολογισμούς ειδικών, η Ηπειρος δεν μπορούσε να δώσει παραπάνω απο 10.000 στρατιώτες, ούτε αξιόλογα οικονομικά μέσα γιά την συντήρησή του. Αυτό φαίνεται από την μετέπειτα εκστρατεία του στη Σικελία, κατά την οποία και με ενισχύσεις που πήρε, μόλις κατάφερε να συγκεντρώσει 28.500 στρατιώτες. Με τόσο λίγες δυνάμεις όμως, δεν δημιουργούνται αυτοκρατορίες και μεγάλα κράτη.

Η πολεμική δραστηριότητα του Πύρρου δεν σταμάτησε όμως. Η φιλοδοξία του τον παρέσυρε σε νέες περιπέτειες στην Κάτω Ιταλία και Σικελία, όπου τον εκάλεσαν οι εκεί Ελληνες, γιά να αντιμετωπίσει τους Ρωμαίους και τους Καρχηδόνιους, οι οποίοι τους απειλούσαν με ολοκληρωτική υποδούλωση.

Αφού ετοίμασε τον στρατό του ο Πύρρος, και πήρε σημαντικές ενισχύσεις από τον Αντίοχο, τον Αντίγονο και τον Πτολεμαίο Κεραυνό, ερώτησε το μαντείο της Δωδώνης, ποιά ήταν η γνώμη των θεών. Αξίζει τον κόπο να δούμε το διφορούμενο χρησμό, που του έδωσαν, όπως τον διέσωσαν Λατίνοι συγγραφείς. Η απάντηση ήταν: "Φημί σε, Αιακίδη, τους Ρωμαίους νικάν δύνασθαι" (λατινικά "Aio te, Aeacida, Romanos vincere posse") δηλαδή "Λέγω, Αιακίδη, ότι συ δύνασαι να νικήσεις τους Ρωμαίους", αλλά με άλλη σύνταξη σημαίνει το αντίθετο! Δηλαδή, "Λέγω, Αιακίδη ότι σε δύνανται να νικήσουν οι Ρωμαίοι"

ΣΥΝΕΧΕΙΑ ..........................................

https://hellas.forumotion.net

SotKomninos

SotKomninos
Admin
Admin

Το 280πΧ, ο στόλος του Πύρρου φορτωμένος με τον στρατό του ξεκίνησε γιά τον Τάραντα της Μ.Ελλάδας, οδηγώντας τους Ηπειρώτες σε μιά πολεμική περιπέτεια, με αβέβαια και επικίνδυνα αποτελέσματα. Αντιμετώπισε με επιτυχία τους Ρωμαίους, στην Κάτω Ιταλία, και τους Καρχηδονίους στην Σικελία, αλλά με τεράστιες απώλειες, και χωρίς να κερδίσει τον πόλεμο.
Οι λίγες αμιγεις ηπειρωτικές δυνάμεις, η ανομοιογένεια του υπόλοιπου στρατού του, η μοιρολατρική αδιαφορία και μαλθακότητα των Ελλήνων της Δύσης (απαράδεκτοι, αλλά και μερικούς αιώνες μετά, η ίδια μοιρολατρία και μαλθακότητα έφερε το τέλος και στην Ανατολή....ΔΥΟ ΦΟΡΕΣ! Μία με την Αλωση της Πόλης, και η άλλη το 1922...) εμπρός στον ρωμαΐκό κίνδυνο, και η αθέτηση της υπόσχεσης ότι θα συγκροτούσαν μιά στρατιά από 350.000 άνδρες (που τους ήταν πανεύκολο να κάνουν, ακόμα και 4-5 τέτοιες στρατιές αν θέλανε μπορούσαν, αλλά....), ήταν τα βασικά αίτια της αποτυχίας του Πύρρου.
Γιά την αποτυχία αυτή κατηγορήθηκε δριμύτατα από τους ιστορικούς σαν επιπόλαιος και τυχοδιώκτης, με αδιαμφισβτήτητες βέβαια στρατιωτικές ικανότητες, αλλά με έλλειψη πολιτικής διορατικότητας, ώστε να αξιοποιήσει τις νίκες του. Καθιερώθηκε ο όρος "πύρρειος" νίκη, γιά κάθε νίκη, που στοιχίζει πολλές θυσίες, αλλα δεν φέρνει όφελος.
ΟΜΩΣ ο Πύρρος πίστεψε ότι θα μπορούσε να αξιοποιήσει το μεγάλο ελληνικό δυναμικό της Δύσης, και ότι με αυτό θα συγκροτούσε μεγάλη πολεμική μηχανή, ώστε να κατακτήσει την Ιταλία, την Ελλάδα και την Ανατολή. Γελάσθηκε όμως σε αυτό, διότι ο Ελληνισμός στη Δύση, ζούσε ακόμα με το πνεύμα της πόλης-κράτους. Οχι μόνο δεν υπήρχε καμμιά πολιτική, οικονομική και εθνική συνοχή μεταξύ των πόλεων, αλλά αντίθετα τις χώριζαν ανταγωνισμοί, τοπικά συμφέροντα, μίση και αντιζηλίες, τα οποία τελικά τους έφθειραν και προετοίμασαν την εύκολη υποταγή στους Ρωμαίους.

Ο Πύρρος θα μπορούσε αν είχε στήριξη, να είχε αλλάξει τον ρου της ιστορίας, όπως την ξερουμε σήμερα, θα είχε υποτάξει την ίδια την Ρώμη, πριν καν καταστεί δύναμη εκτός ιταλικής χερσονήσου...

Εγκατέλειψε την Ιταλία ο Πύρρος, όχι όμως και στα σχέδιά του. Σκόπευε να επιστρέψει, αλλά με καλύτερες συνθήκες.
Αφού πρωτα γίνονταν κύριος όλης της Ελλάδας, εξουδετερώνοντας τον Αντίγονο Γονατά, βασιλιά της Μακεδονίας και κυρίαρχο του μεγαλύτερου ελληνικου χώρου.
Ετσι φεύγοντας άφησε φρουρά στον Τάραντα με το στρατηγό Μίλωνα και τον γιό του Έλενο, γιά να έχει βάση εξόρμησης σε μελλοντική του εκστρατεία.

Οταν επέστρεψε το 275πΧ στην Ηπειρο, αμέσως στράφηκε εναντίον του Αντίγονου και στην πρώτη σύγκρουση σε κάποια στενά μεταξύ Ηπείρου και Μακεδονίας, οι Μακεδόνες του Αντιγονου ελιποτάκτησαν και προσχώρησαν στον Πύρρο, ενώ οι μισθοφόροι του Αντίγονου ενικήθηκαν εύκολα. Αποτέλεσμα της νίκης του αυτής, ήταν να καταλάβει ο Πύρρος το μεγαλύτερο μέρος της Μακεδονίας και την Θεσσαλία. Μιά δεύτερη απόπειρα του Αντίγονου με Γαλάτες μισθοφόρους (όχι δεν ήταν συγγενείς του Οβελίξ, :ΡΡ) είχε την ίδια τύχη, αλλά εκτός απο ένα μέρος της Μακεδονίας είχε και στην νότια Ελλάδα ισχυρες πόλεις με στρατό και αρκετό στόλο. Ετσι ο Πύρρος αποφάσισε να εξουδετερώσει πρώτα τα στηρίγματα του Αντίγονου στην νότια Ελλάδα και ύστερα να καταλάβει και την υπόλοιπη Μακεδονία, ώστε να μην έχει που να καταφύγει ο αντίπαλός του γιά να συνεχίσει την αντίστασή του.

Το 272πΧ ύστερα από πρόσκληση του εξόριστου βασιλιά της Σπάρτης Κλεώνυμου να τον βοηθήσει να ξαναπάρει την βασιλική του θέση και να εξασφαλίσει έτσι ένα σύμμαχο, ο Πύρρος με 25.000 πεζούς, 2.000 ιππείς και 24 ελέφαντες έφθασε στην Πελοπόννησο, διακηρύσσοντας ότι θα την ελευθερώσει από την κυριαρχία των Μακεδόνων. Όλες οι πόλεις τον δέχθηκαν με ενθουσιασμό και προσχώρησαν σ΄ αυτόν, αλλ΄ οι Σπαρτιάτες ανησύχησαν από την παρουσία του Κλεώνυμου και άρχισαν να προετοιμάζουν την άμυνά τους. Ο Πύρρος ύστερα από άκαρπες επιθέσεις κατά της Σπάρτης αποφάσισε να την πολιορκίσει στενά λεηλατώντας τις άλλες πόλεις της Λακωνίας, αλλά στο μεταξύ έφθασε ο Αντίγονος στην Πελοπόννησο με σκοπό να καταλάβει το Αργος και να ενωθεί με τους Σπαρτιάτες και τελικά να επιτεθούν μαζί κατά του Πύρρου.

Ο Πύρρος έχοντας μαζί του το αρχηγό του αντιμακεδονικού κόμματος του Αργους, αποφάσισε να καταλάβει πρώτος την πόλη αυτή, γιά να εξουδετερώσει τα σχέδια του Αντίγονου. Οταν έφθασε εκεί, βρήκε το στρατό του Αντίγονου στρατοπεδευμένο σε οχυρή θέση πίσω από την πόλη, οι δε Αργείοι βλέποντας το διπλό κίνδυνο, ζήτησαν απο τους δύο βασιλιάδες να φύγουν, γιατί αυτοί δεν είχαν καμμία θέση ανάμεσα στις διαφορές τους. Ο Αντίγονος δέχθηκε, τις προτάσεις τους, αλλά ο Πύρρος αρνήθηκε, γιατί ήταν συνεννοημένος με τον Αριστέα, τον αρχηγό του αντιμακεδονικού κόμματος, να του ανοίξει μιά πύλη, γιά να επιτεθεί αιφνιδιαστικά τη νύχτα.

Πράγματι όταν νύκτωσε ο Αριστέας άνοιξε μιά πύλη, και ο Πύρρος μπήκε με ένα μικρό τμήμα στρατού στο ¶ργος. Η πύλη όμως ήταν μικρή και χαμηλή, ώστε πριν περάσουν σημαντικές δυνάμεις, έγινε αντιληπτη η εισβολή και οι Αργείοι αντεπιτέθηκαν αμέσως. Μέσα στο σκοτάδι ήταν αδύνατο ο Πύρρος να ελέγξει την κατάσταση και ούτε ήξερε τι ακριβώς συνέβαινε.
Οταν ξημέρωσε διαπίστωσε ότι βρίσκονταν σε πολύ δύσκολη θέση, γιατί όσος στρατός μπήκε στην πόλη, κινδύνευε να εξοντωθεί, χωρίς να μπορεί και να υποχωρήσει, γιατί ο υπόλοιπος στρατός του εξακολουθούσε να μπαίνει, εμποδίζοντας την έξοδο.
Πολεμώντας γενναία ο Πύρρος, στην ουσία σε οδομαχίες, δέχθηκε σε μιά στιγμή ένα κτύπημα απο το δόρυ ενός Αργείτη, και αμέσως ύψωσε το ξίφος του να τον σκοτώσει.
Επάνω όμως στις στέγες των σπιτιών είχαν ανέβει γυναίκες και από εκεί πετούσαν στους εισβολείς διάφορα αντικείμενα, βοηθώντας τον αγώνα των υπερασπιστών της πόλης τους. Σε μιά από τις γύρω στέγες, η μητέρα του Αργείτη που είχε τραυματίσει τον Πύρρο, βλέποντας το θανάσιμο κίνδυνο του γιού της, άρπαξε ένα κεραμύδι και το εκσφενδόνισε κατά του Πύρρου! Η τύχη θέλησε να φθάσει το κεραμύδιο στο κεφάλι του Πύρρου, να κτυπήσει την περικεφαλαία του. Το κτύπημα ήταν δυνατό, έριξε τον Πύρρο από το άλογό του, ζαλισμένο και έμεινε αναίσθητος, αλλά ζωντανός. Υστερα από λίγο όμως ένας στρατιώτης περνώντας από εκεί τον γνώρισε, και του έκοψε το κεφάλι. Το έφερε στο γιό του Αντίγονου και εκείνος το έριξε στα πόδια του πατέρα του.

Ετσι πέθανε ένας ένδοξος στρατηγός, με ένα αδοξο τρόπο, και φάνηκε η ματαιότητα της ανθρώπινης φιλοδοξίας... Sad

Το πιό τραγικό είναι ότι όλοι οι στρατιώτες του Πύρρου, μαζί με τον Ελενο, αιχμαλωτίσθηκαν, και ενώ ο Ελενος σαν γιός βασιλιά ελευθερώθηκε και ξαναγύρισε στην Ηπειρο, οι άλλοι Ηπειρώτες στρατιώτες ακολούθησαν την τύχη των αιχμαλώτων, και έτσι χάθηκε ένα πολύτιμο μέρος από τον λίγο πληθυσμό της Ηπείρου.

Το 272πΧ δεν είναι μόνο ο χρόνος θανάτου του Πύρρου, αλλά και ο χρόνος επιστροφής της Ηπείρου στην αφάνεια.

Ο σύντομος ρόλος της στο προσκήνιο της ελληνικής ιστορίας τελείωσε, και θα περάσουν αιώνες, γιά να ξαναγυρίσει στην ενεργό δράση.

Μέχρι τότε επιστρέφει στις κτηνοτροφικές της ασχολίες, αποδιοργανώνεται σαν κράτος και δέχεται αλλεπάλληλες επιθέσεις και επιδρομές πολιτισμένων και βάρβαρων λαών, που μείωσαν ακόμη περισσότερο τον πληθυσμό της, και μεγάλωσαν τη φτώχεια και τη δυστυχία του λαού της.

ΠΗΓΗ......http://tsfetsas.pblogs.gr/hpeiroy-istorika-h-agnwsth-istoria-mias-ellhnikhs-patridas-1.html

https://hellas.forumotion.net

SotKomninos

SotKomninos
Admin
Admin

Και κατι ποιο συντομο και ποιο περιφεριακο οσο αφορα την θεσπρωτια......

Νομός Θεσπρωτίας
Γενικά

Πρωτεύουσα του νομού Θεσπρωτίας είναι η Ηγουμενίτσα, η οποία βρίσκεται στο μυχό του ομώνυμου κόλπου, αποτελώντας το μεγαλύτερο, μετά την Πάτρα, λιμάνι της χώρας μας στην Ανατολική Ελλάδα.
Η οικονομία της περιοχής βασίζεται, κατά κύριο λόγο στην αγροτική παραγωγή. Στις πεδινές εκτάσεις των εκβολών του Καλαμά και του Αχέροντα — χάρη στα αποστραγγιστικά έργα μεγάλες βαλτώδεις και ελώδεις περιοχές μετετράπησαν σε υψηλής παραγωγικότητας αρδεύσιμη καλλιεργήσιμη γη — καλλιεργούνται εσπεριδοειδή, ρύζι, καλαμπόκι και ακτινίδια.
Στα παράλια και στις χαμηλές κοιλάδες της ενδοχώρας η ελιά. Από τα πλούσια σε νερά ποτάμια της Θεσπρωτίας — τον Καλαμά στα βόρεια και τον Αχέροντα στα νότια, στα σύνορα με το Ν. Πρέβεζας — αρδεύεται το σύνολο των παραποτάμων πεδινών εκτάσεων. Στα παραποτάμια λιβάδια και στα ορεινά βοσκοτόπια αναπτύσσεται η κτηνοτροφία των μικρών, κυρίως, ζώων (αιγοπροβάτων) και, κατά δεύτερο λόγο, των βοοειδών, γνωστών ήδη από την αρχαία φιλολογική παράδοση. Υπάρχουν επίσης αξιόλογες βιοτεχνίες και ελάχιστες μικρού μεγέθους βιομηχανίες, ενώ μεγάλη ανάπτυξη παρουσιάζουν τα τελευταία χρόνια ο τουρισμός, οι μεταφορές και το εμπόριο, απασχολώντας το 1/3 του ενεργού πληθυσμού του νομού.

Ιστορία
Οι ευελίμενες ακτές της Θεσπρωτίας και η πρόσφορη θέση της ως προς την Ιταλία και την Αδριατική (Πολύβιος: "πρόκεινται της Ελλάδος προς την Ιταλία") μετά από τους Μυκηναίους κίνησαν και το ενδιαφέρον των νοτίων Ελλήνων των ιστορικών χρόνων. Ο αποικισμός των Ηλείων τον 8 αι. π.Χ. και των Κορινθίων και Κερκυραίων τον 7 και 6 π.Χ. από τον Αμβρακικό μέχρι την Επίδαμνο, επέφερε την επανασύνδεση των σχέσεων της Ηπείρου με τη Ν. Ελλάδα.

Στις αρχές του 4 π.Χ. αι. οι Μολοσσοί προσαρτίζουν τη Δωδώνη, την Κασσωπαία και γενικά ολόκληρη την ανατολική Θεσπρωτία, περιορίζοντας την εδαφική επικράτεια των Θεσπρωτών, οι οποίοι αν και επεκτάθηκαν στην Νότια Κεστρίνη, δεν είναι σε θέση να συναγωνιστούν τους Μολοσσούς και, πιθανότατα, υποχρεώνονται να προσχωρήσουν στο Κοινό των Μολοσσών ή στην Συμμαχία των Ηπειρωτικών που συστήνεται το 333/323 π.Χ. από τους Μολοσσούς και τους Θεσπρωτούς.

Στον 4 αι. π.Χ. τοποθετείται η ίδρυση των πρώτων οικισμών μεγέθους μιας πραγματικής πόλης. Το δεύτερο μισό του 4 αι. π.Χ. αποτελεί έναν σημαντικό σταθμό στην ιστορία της Θεσπρωτίας: οι μικρές ατείχιστες κώμες συνοικίζονται, τειχίζονται και δημιουργούνται με πλήρη οικιστική οργάνωση. Στα τέλη του 4ή το αργότερο στις αρχές του 3π.Χ. εντείνεται, το φαινόμενο της δημιουργίας μεγάλων οχυρών περιβόλων. Την δημιουργία των οχυρωμένων αυτών οικισμών επέβαλαν λόγοι οικονομικοί, διοικητικοί ή αμυντικοί. Η ανάπτυξη αυτή των αστικών κέντρων θεωρείται μια από τις σημαντικότερες διαδικασίες της Θεσπρωτίας και της Ηπείρου γενικότερα μεταξύ του 4αι. π.Χ. και της Ρωμαϊκής κατάκτησης.

Την ήττα του Περσέα, του Μακεδόνα βασιλιά, βάσει των εντολών της Συγκλήτου (Πολύβιος, Livius ακολούθησε η πυρπόληση και καταστροφή των τειχών εβδομήντα (70) πόλεων της Ηπείρου από το Ρωμαϊκό στρατό. Η Θεσπρωτία ήταν από τις περιοχές που επλήγησαν σκληρά. Την Ρωμαϊκή καταστροφή του 167 π.Χ. ολοκλήρωσε το 88/87 π.Χ. μια δεύτερη, εξίσου μεγάλη από τους Θράκες μισθοφόρους του Μιθριδάτη ΣΤ΄. Οι δυο αυτές καταστροφές εξηγούν τη ζοφερή εικόνα που περιγράφει ο γεωγράφος Στράβων για την ύπαιθρο της Ηπείρου επί Εποχής Αυγούστου.
Ο Ρωμαϊκός εποικισμός ευνόησε την ανάπτυξη των πόλεων ή τουλάχιστον μερικών από αυτές. Χαρακτηριστική είναι η περίπτωση της Φωτικής, βόρεια της Παραμυθιάς, της οποίας η ίδρυση ανάγεται στον 1ο π.Χ αι. Με την ίδρυση της Νικόπολης από τον Αύγουστο σε ανάμνηση της νίκης του στο Άκτιο κατά των ενωμένων δυνάμεων του Αντωνίου και της Κλεοπάτρας το 31 π.Χ. ενισχύθηκε η εικόνα της ερήμωσης της υπαίθρου στην Θεσπρωτία, καθώς μεταφέρθηκαν και από το Θεσπρωτικό χώρο πληθυσμοί για τον συνοικισμό της νέας πόλης. Στην Νικόπολη παρέμεινε ένα χειμώνα ο Απόστολος των Εθνών Παύλος. Από τον 1μ.Χ. αι. υπήρχε χριστιανική κοινότητα στην Νικόπολη, από όπου φαίνεται ότι διαδόθηκε ο Χριστιανισμός σε όλη την ΒΔ Ελλάδα. Η Ρωμαϊκή παρουσία, με εξαίρεση την Φωτική, ήταν αισθητή κυρίως στα παράλια της Θεσπρωτίας.

Η περίφημη "Ρωμαϊκή ειρήνη" έγινε πραγματικά αισθητή στην Θεσπρωτία κατά τον 1ο και 2ο μ.Χ. αι. και μέχρι την περίοδο της μεγάλης κρίσης των μέσων του 3μ.Χ. αι. Η Ρωμαϊκή έπαυλη στη περιοχή του Λαδοχωρίου, με τις ανάγλυφες ρωμαϊκές μαρμάρινες σαρκοφάγους τα ιδιαίτερα σημαντικά ευρήματα από το Ρωμαϊκό νεκροταφείο του 3μ.Χ αι. στο οικόπεδο του Μουσείου Ηγουμενίτσας, ήρθαν να αποδείξουν ότι ο κόλπος της Ηγουμενίτσας, ο "έρημος λιμήν" του Θουκυδίδη, έπαιξε έναν ιδιαίτερα σημαντικό ρόλο κατά την περίοδο της ύστερης αρχαιότητας.
Ο εκτεταμένος οικισμός των πρώτων μεταχριστιανικών αιώνων που αποκαλύπτεται τα τελευταία χρόνια στην περιοχή του Λαδοχωρίου, στο μυχό του κόλπου της Ηγουμενίτσας φαίνεται ότι επέζησε και κατά την αμέσως επόμενη παλαιοχριστιανική περίοδο και αποτελεί το μακρινό πρόγονο της σημερινής πρωτεύουσας του Νομού Θεσπρωτίας.

Γεωγραφία
Θεσπρωτία ονομάζεται σήμερα η περιοχή στο βορειοδυτικό άκρο της Ηπείρου, την οποία από το 1937 καλύπτει ο ομώνυμος νομός, ένας από τους τέσσερις της Ηπείρου με έκταση 1525 τετρ.χλμ. και πληθυσμό 44.202 κατοίκους.

Ο Ν.Θεσπρωτίας βρέχεται στα Δυτικά από το Ιόνιο Πέλαγος, προς Βορά συνορεύει με την Αλβανία, προς Ανατολή με το Ν. Ιωαννίνων και νότια με το Ν. Πρέβεζας. Η Θεσπρωτία είναι χώρα κατεξοχήν ορεινή και σχηματίζεται από τις δυτικές οροσειρές της Πίνδου, που βαθμιαία χαμηλώνουν προς τη θάλασσα και από στενόμακρες κοιλάδες ανάμεσα στις οροσειρές.
Οι πεδινές περιοχές στα παράλια, οι πεδιάδες που έχουν σχηματισθεί από τις προσχώσεις των Καλαμά και Αχέροντα και στην ενδοχώρα, οι κοιλάδες των ίδιων ποταμών και των παραποτάμων τους καλύπτουν μόλις το 5% της συνολικής έκτασης του νομού, καθιστώντας τη Θεσπρωτία μία από τις πλέον ορεινές περιοχές της χώρας μας. Η Θεσπρωτία ανήκει στη ζώνη της μεσογειακής χλωρίδας, με εξαίρεση τα υψηλότερα βουνά, όπου επικρατεί βλάστηση της Κεντρικής Ευρώπης.

Τουρισμός
Ο Νομός Θεσπρωτίας είναι ιδανικός προορισμός για τους φυσιολάτρες και τους οπαδούς του οικολογικού τουρισμού: Ο ποταμός Καλαμάς διασχίζει ένα φαράγγι ξεχασμένο από το χρόνο. Η χλωρίδα του φαραγγιού, έχει να δείξει μερικά από τα πιο σπάνια είδη λουλουδιών, πηγές αναβλύζουν από παντού. Σε ένα πραγματικά υποβλητικό τοπίο, η διαδρομή διακόπτεται από το γκρεμό στη θέση ``Φαραγγοπήδημα``. . Στη νοτιοανατολική Θεσπρωτία, κάτω από τα βουνά του Σουλίου κυλάει ο ποταμός Αχέρων, το ποτάμι των νεκρών και των θρήνων. Η Θεσπρωτία, χώρα του Αϊδωνέως-Άδη, με το περίφημο Νεκρομαντείο στις όχθες του ποταμού, γεμίζει από τους μύθους και τους θρύλους από τα βάθη των αιώνων.
Στη Θεσπρωτία υπάρχουν πολλές μικρές λίμνες, με μεγαλύτερη τη λίμνη του Καλοδικίου Ο Νομός προσφέρει ποικίλα ακόμα αξιοθέατα: Χερσόνησος Λυγιάς: τείχη των τριών οχυρωμένων οικισμών της Κερκυραϊκής Περαίας, Πύργος Ραγίου: μικρό στρατιωτικού χαρακτήρα κάστρο και μεταβυζαντινός πύργος, Λαδοχώρι (Πετρέλαια): Ρωμαϊκή έπαυλη με νεκρικό θάλαμο με ανάγλυφες σαρκοφάγους (2-3 αι.), Πρασούδι: ερείπια παλαιοχριστιανικού ναΐσκου, Κάστρο Ηγουμενίτσας: στο λόφο ανατολικά της Νομαρχίας Δέλτα παλαιών εκβολών Καλαμά, Δρέπανο — Μακρυγιάλι: αμμώδεις παραλίες κοντά στην Ηγουμενίτσα.

πηγη.....http://www.epirus.gov.gr/epirus/history.html

https://hellas.forumotion.net

ERH

ERH
Πανεπιστημιο
Πανεπιστημιο

Πολυ καλα ολα αυτα Sol μου....
πιστευω οτι η περιοχη της Ηπειρου ειναι απο τα ομορφοτερα κομματια της Ελλαδος!!
Εγω που μεγαλωσα στον Γκυζη τι ιστορια να γραψω?????Του γηπεδου του Παναθηναικου??? Laughing Laughing Laughing Laughing

SotKomninos

SotKomninos
Admin
Admin

οχι βρε ........να βρεις μια περιοχη της Ελλαδος
και να μας προβαλης την ιστορια της .....


αφου ιντερνετ εχεις ........εκει θα βρεις τα παντα !!! bounce bounce

https://hellas.forumotion.net

ERH

ERH
Πανεπιστημιο
Πανεπιστημιο

ααααααααα καλα οκ.....
επιφυλασσομαι!

SotKomninos

SotKomninos
Admin
Admin

ΜπραααααααβοοοΛεβεντογεννα ΗΠΕΙΡΟΣ ιστορια Y0hzgi10 ΕΡΗΗΗΗΗΗΗΗΗΗ !!!!

https://hellas.forumotion.net

rene29

rene29
Λυκειο
Λυκειο

Λεβεντογεννα ΗΠΕΙΡΟΣ ιστορια 12tu1


Λεβεντογεννα ΗΠΕΙΡΟΣ ιστορια 20dr5


απο εδω ειμαι ρε sol που συνεχεια ρωτας....

https://www.youtube.com/channel/UCdDXrOj_fdt9rmWGitP7TEw

SotKomninos

SotKomninos
Admin
Admin

Αντε τωρα να καταλαβω εγω ποια περιοχη ειναι ..........

https://hellas.forumotion.net

ERH

ERH
Πανεπιστημιο
Πανεπιστημιο

Αρτα????Μετσοβο?Καρπενησι?

SotKomninos

SotKomninos
Admin
Admin

το μετσοβο και το καρπενησι ..αποκλειωντε ....λογο πολυκατοικιων .....

για αρτα δεν μου μοιαζη !!!!


λεγε μαρη βορειοελλαδιτσα !!! που ειναι ????

https://hellas.forumotion.net

rene29

rene29
Λυκειο
Λυκειο

:ok pb:
sol εχεις και την βοηθεια του κοινου καθως επισης και το 50-50

θα βοηθησω λιγο ακομα.....

Λεβεντογεννα ΗΠΕΙΡΟΣ ιστορια Florina28city29greecesexd4[/URL][/img]

https://www.youtube.com/channel/UCdDXrOj_fdt9rmWGitP7TEw

ERH

ERH
Πανεπιστημιο
Πανεπιστημιο

ΦΛΩΡΙΝΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑ bounce bounce bounce bounce bounce

rene29

rene29
Λυκειο
Λυκειο

τα συγχαρητηρια μου στην κοπελια ...σου βγαζω το καπελο.


neyra μπραβοοοοοοο

https://www.youtube.com/channel/UCdDXrOj_fdt9rmWGitP7TEw

ERH

ERH
Πανεπιστημιο
Πανεπιστημιο

ευχαριστω
Ειναι καταπληκτικη η Φλωρινα αλλα το χειμωνα πολυ κρυο βρε παιδι μου!! 8)

SotKomninos

SotKomninos
Admin
Admin

Η Ηπειρος να δεις ποσο καταπληκτικη ειναι αλλα ελα μου ντε
που δεν μπορουμε να την χαρουμε αφου μας εχουν κλειση
εδω στην τσιμεντουπολη που λεγεται Αθηνα, η οποια αλλη
Μεγαλουπολη και εχουμε αφηση την επερχια να ερημωση !!!!!!


Ρεεεεεε εφαρμοστε κανα προγραμμα ΑΠΟΚΕΝΤΡΩΣΗΣ !!!!!
ΛΑΜΟΓΙΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑ
ΕΕΕ
ΛΑΜΟΓΙΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑ
ΑΧΟΡΤΑΓΑ ΖΩΝΤΑΝΑ !!!!!!!

https://hellas.forumotion.net

ERH

ERH
Πανεπιστημιο
Πανεπιστημιο

SolRider έγραψε:Η Ηπειρος να δεις ποσο καταπληκτικη ειναι αλλα ελα μου ντε
που δεν μπορουμε να την χαρουμε αφου μας εχουν κλειση
εδω στην τσιμεντουπολη που λεγεται Αθηνα, η οποια αλλη
Μεγαλουπολη και εχουμε αφηση την επερχια να ερημωση !!!!!!


Ρεεεεεε εφαρμοστε κανα προγραμμα ΑΠΟΚΕΝΤΡΩΣΗΣ !!!!!
ΛΑΜΟΓΙΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑ
ΕΕΕ
ΛΑΜΟΓΙΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑ
ΑΧΟΡΤΑΓΑ ΖΩΝΤΑΝΑ !!!!!!!

Ψυχραιμιαααααααααααααααα

SotKomninos

SotKomninos
Admin
Admin

...............τι ψυχραιμια βρε ερακη ?.....τοσα χρονια ψυχραιμοι δεν ειμαστε ?

https://hellas.forumotion.net

ERH

ERH
Πανεπιστημιο
Πανεπιστημιο

δεν αλλαξει κατι με τις φωνες...
οσοι μπορουμε πρεπει να την κανουμς σιγα σιγα απο την τσιμεντουπολη! φιουυυυυ

SotKomninos

SotKomninos
Admin
Admin

καντε μια σταση 9 λεπτων τωρα να δειτε γιατι σκαω στην Τσιμεντουπολη !!!!


https://hellas.forumotion.net

ERH

ERH
Πανεπιστημιο
Πανεπιστημιο

Εγω λεω...μαζεψε τα μπογαλακια σου και φευγα! king

Επιστροφή στην κορυφή  Μήνυμα [Σελίδα 1 από 2]

Μετάβαση στη σελίδα : 1, 2  Επόμενο

Δικαιώματα σας στην κατηγορία αυτή
Δεν μπορείτε να απαντήσετε στα Θέματα αυτής της Δ.Συζήτησης